اینجا، ایوانی آجری با چهار بادگیر دارد و بادگیرها هوا را کمی خنک‌تر می‌کنند. دورتادور این کاروانسرا چند حجره قرار گرفته و وسط آن یک حوضخانه هشت ضلعی دیده می‌شود. وقتی داخل کاروانسرا برویم، متوجه تفاوت وسایل سرمایشی و گرمایشی دوره صفویه هم می‌شویم.
دیدن کاروانسرا در یک ساعت تمام نمی‌شود، چون نزدیکش بنایی شبیه به دژ قرار گرفته که در زمان‌های قدیم از آن به عنوان چارپارخانه استفاده می‌کردند. تعدادی اسب تازه نفس در آن تیمار می‌شدند تا بسته‌های پستی را سریع‌تر به مقصد برسانند.
در ضلع شرقی این کاروانسرا موزه زیلو، تنها موزه زیلو ایران را می‌بینیم. همین‌جا هم به‌مان به صورت زنده بافت زیلو را یاد می‌دهند.
